ناگفته های یک زن خانه دار بدون سانسور

مادرشوهر و خواهر شوهرم بدن درد گرفتند.دیروز یه سر دم دری زدم و دیدم خیلی مادرشوهر درد دارند

این متن را که می‌نویسم کنار یه جوی آب که از وست چهارباغ میگذره هستم.ساعت۱۸:۳۰ است و آهنگ امیر رستمی‌عشق کمیاب را گوش میدم.روی یه نیمکت نشستم که در کنارم دختر نسبتا چاقی نشسته که داره ساندویچ میخوره.

در آخر می‌رسی به یه نقطه‌‌‌ای که همه این کاش‌ها رو گذروندی و همه بیفایده بودند.همشون پوچ و توخالی بودند

یه زمین دارند که یه دونگش بعنوان مهریه ب نام منه و بقیه اش مال پدرشوهرمه.البته هنوز سند به نامم نخورده ولی میگن کارهاش رو کردند اونم چون من رک گفتم بنامم کنند چون حوصله ندارم بعدش مسئله‌‌‌ای پیش بیاد.
به هیچ کس اعتماد ندارم.همین جوریش که این خونه مال مادر شوهرمه ،برادرشوهرم به پدرش میگه برو اجرا و جدی هم میگه!
می‌خوام‌ی سهم از آب بخریم که ۴۰ میلیونه و همش با پول‌های من خریداری میشه به علاوه طلاهام.من درخواست کردم ک این آب ب اسم من خریداری بشه و من مالکش باشم و یه دونگ دیگ هم بنامم کنند ولی همسرم میگه نمیشه.البته آب قراره ب نام من خریداری بشه ولی یه دونگ میگه نمیشه.
من بهش گفتم که ما داریم سرمایه امون را روی این زمین می‌ذاریم و نمی‌خوام بعداً برادر و خواهرش شاکی بشن ک زمین ماست و حق ماست و ازین حرفا
همسرم میگه پدرش گفته که زمین را بنامم می‌کنه به قید حیات
ولی فعلا ک نکرده
خودش پیشنهاد داد که اب را ب نام من بخرند ولی قلنامه ایه.رسمی‌نیست .نمیدونم بدرد میخوره یا نه یا اینکه بعد نزنن زیر حرفشون.حتی اینکه چه اتفاقی میوفته و سند بنامم بشه هم هنوز نشده

پست قبلی که گذاشتم نظرم عوض شد

بعد از کلی که گاز رو تمیز کردم

همچنان دارم جواب تبریک تولد میدم میخواستم یه فیلم تشکر بفرستم که هنوز وقت نکردم

ممنون از تبریک تولد همتون

29/7/99